لعنت خدا بر فریب دهندگان!

#زهرا_میرزائی

فرض کنید در یک مهمانی، میوه ای به ظاهر زیبا و سالم به شما تعارف می شود؛ شما هم آن میوه به ظاهر بی ایراد را همینکه با چاقو می بُرید با کِرم های داخل میوه مواجه می شوید! و حال شما در آن جمع نه می توانید آن میوه کِرم دار را بخورید و نه می توانید آن را به دلیل رودربایستی نخورید! تنها کاری که از دستتان بَر می آید این است: از اینکه ناجوانمردانه فریبِ ظاهرِ زیبایِ میوه را خورده اید! خود را سرزنش کنید!

حال فرض کنید این میوه یک آدم باشد! و در جمعی به عنوان یک انسانِ بی ایراد و دیندار به شما معرفی می گردد و شما هم آنچنان از ذوق، او را در آغوش می فشارید که انگار یکی از پیامبرانِ خدا را روی زمین یافتید! قسمت درد آورِ ماجرا این است که بعد از گذشت زمان، به کِرمو بودن همان آدم پی ببرید! که آن لحظۀ تلخِ بیداری را خدا نصیب هیچ بنده اش نکند!! چراکه لعنت های فراوان را نثار فریبکاریِ همان پیامبری که باورش کرده بودید، خواهید کرد.

قصۀ خیلی از آدم ها متأسفانه همین است! و تلخ تر اینکه قصۀ فریب خوردن همۀ ماها هم در راستایِ همین قصۀ فریب دهندگان است و زَهرتر اینکه هنوز خیلی ها در خوابِ باورِ همین فریب دهندگان هستند!

آنان که تسبیح به دست، ذکر قران دائم بر لبانشان هست و تظاهر به دینداری می کنند و سنگ اسلام را به سینه می زنند و در صفحه مجازیِ همسرانشان، تختِ پادشاهی برای گربه هایشان را با افتخار به نمایش می گذارند و اسم گربه و حیوان خانگی شان را بی شرمانه به همراهیِ کلمۀ عزیزم، به خوردِ همان مردمِ فریب خورده می دهند، همان فریب دهندگان هستند که لعنتِ خدا شامل حالشان می شود...

آنان که با چهرۀ موجه اسلامی در همه جا سخن از حجاب می زنند و با نانِ همین تظاهر به دینداری شان از سفره های مختلف، با شارلاتان بازی شکم هایشان را گنده تر می کنند و عکسِ بی حجاب و افتضاح زنانشان را جلوی چشم میلیونها نامحرم به حراج می گذارند، اینان خودِ فریب دهندگانِ نفرین شده هستند...

آنان که صبح و شب در مزار شهدا به شکل نمایشی پیاده روی می کنند و شعورِ همۀ مردم را به اندازۀ بی شعوریِ خودشان فرض می کنند و بعدها عکس های آن چنانی از مراسم هایشان در همه جا منتشر می شود، خودِ فریب دهندگان هستند که به دلیلِ داشتن قدرت و پول، باز در همان مسیرِ فریب، تمامِ بی دینی هایشان را با قدرتِ پول توجیه می کنند...

آنان که چادر را فقط برای حفظِ موقعیت شغلی به سر می کنند و در خفا که نه بلکه در صفحۀ مجازی جلویِ دید میلیونها آدم، بی شرمانه بدنِ خود را به نمایش می گذارند و رابطۀ ناسالم هم دارند! نه تنها فریب دهنده هستند بلکه خود شیطان هستند...

آنان که حرام خواری کار هر روزشان و در صفِ اولِ نماز ایستادن نیز کوچکترین تظاهرشان به دینداری هست! فریب دهندگان قهاری هستند که تا به امروز همچنان بر مردم سوار هستند و از فریبکاری خود نهایت سوء استفاده را می کنند...

آنان که در همۀ مراسم های مهمِ شهر با تظاهر به دین و گفتنِ آیات قرانی قصدشان فقط فریب است و فریب، اول عکسهای بی دینی زنهای خود را از صفحات مجازی جمع کنند و بعد به فریبکاری و ذکرِ قرانی خود ادامه دهند...

آنان که فریبکاری رسمشان هست و نوچه های هرزه و مفسد را با خود راهی مزار شهدا می کنند و مطمئن هستند که مردم دیگر زورشان به قدرت فریبِ آنان نخواهد رسید حداقل از مردم که نه! از خونِ شهدا خجالت بکشند...  

به قول امام خمینی (ره) بترسید از روزی که مردم از باطنتان خبردار شوند... و آن روز مردم حتماً تکه تکه تان خواهند کرد...

آنان که نان و نامشان را از فریبکاری به دست آورده اند و در همۀ مراسم ها نام مولا علی (ع) را با بی شرمی بر زبان می آورند و خود را پیرو امام علی (ع) می دانند! بدانند که قلبِ مولا را خون کرده اند و به خواستِ خدا، ذوالفقار مولا علی (ع) نصیب گردن های کلفتشان می شود...

بهترین پند به این فریبکاران حرفه ای، سخنانِ رنج آور شهید دکتر علی شریعتی است که قلب انسان را غصه دار می کند. شهید شریعتی می گوید: "جامعه شیعه، یک رنج بزرگتر علی است. علی بعد از مرگش حیاتی بارورتر از دورۀ زندگی اش دارد و بعد از مرگش رنجی و رنج هایی بزرگتر از رنج و رنج های پیش از مرگش دارد و آن رنج های بعد از مرگش، «ما» هستیم. اگر به شمشیر آن متعصبِ ساده دل و بی شعور و نا آگاه و آلتِ دست خارجی کشته شد و توانست بگوید «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة» (به خدای کعبه دیگر نجات پیدا کردم)، از رنج ما، از رنج انتساب او به ما و از رنج انتساب ما به او، هنوز نجات پیدا نکرده. برای رنج او یک کاری بکنیم، برای تخفیف دردهای او یک کاری بکنیم، و می دانید چکار باید کرد؛ امروز دیگر اگر کسی بگوید که معلوم نیست چکار باید کرد؟ نمی دانیم چکار می توانیم بکنیم؟ نمی دانیم چه خدمتی می توانیم بکنیم؟ به خودش و به مردم - هر دو - دروغ گفته، چه هر کسی بیش و کم می داند که چگونه می توان کاری کرد و چه کاری می تواند خود او بکند."

و دردِ آخراینکه: خدایا تو خود بگو از این سرزمینِ دروغ و فریب به کجا پناه ببریم!؟

همین مطلب در http://azargalam.ir/?p=74318

همین مطلب در http://khabarfarsi.com/u/58846957

bigharareparvaaz@